او که علاقه‌ی شدیدی به عموی خود دارد، به تدریج به دستیاری وظیفه‌شناس و دقیق برای او تبدیل شده و در غیاب او، وظیفه‌ی ثبت و ضبط نام و نشان مراجعان و تحقیقات مقدماتی درباره‌ی علت مراجعه آنها به کارآگاه را به عهده دارد. کارآگاه برای انجام مأموریتی، نیویورک را به مقصد نیواورلئان ترک می‌کند. گالی که در غیاب کارآگاه وظیفه‌ی پاسخ‌گویی به مراجعان را دارد، با جوانی به نام «فیستی جونز» روبه رو می‌شود. فیستی، گالی را در جریان یک اتفاق مشکوک و عجیب قرار می‌دهد. او می‌گوید که با چشم خودش یک موجود فضایی، با پوستی تیره و براق را در یکی از مغازه های نزدیک اسکله دیده است. گالی که به‌ شدت کنجکاو شده است، همراه فیستی به راه می‌افتد و با هم به کنار اسکله می‌روند. با کمال تعجب می‌بینند که شیشه‌های مغازه رنگ شده‌اند و مرد خشنی آنها را از آنجا دور می‌کند. گالی که به این ماجرا مشکوک است، پیشنهاد می‌کند که از پشت ساختمان، از طریق حیاط متروکه‌ بروند و سروگوشی آب بدهند که ناگهان آن دو در تاریکی غروب متوجه یک شبح نورانی می‌شوند که در هوا می‌چرخد و جلو می‌رود. در ادامه، آنها با «مرلین» شعبده‌باز آشنا می‌شوند که ظاهراً در کار ساخت‌و ساز وسایل شعبده‌بازی است. مرلین هم از صداهای مشکوکی که شب‌ها از ساختمان بغلی به گوش می‌رسد، حرف می‌زند؛ اما از بچه‌ها درخواست می‌کند که بیشتر از این پیگیر این ماجرا نباشند و خود را به دردسر نیندازند. مرلین همچنین از شخصی به نام «سندرو» صحبت می‌کند که اصرار دارد خانه‌ی اجاره‌ای او را به زور از چنگش دربیاورد. روز بعد گالی و فیستی که برای تحقیقات بیشتر به خانه‌ی مرلین می‌روند، متوجه فرد مشکوکی می‌شوند که خانه‌ی مرلین را دزدکی تحت نظر دارد و از دور به کارگران و کامیونی چشم دوخته که وسایل کار مرلین را حمل می‌کنند.