این کتاب، خودزندگی نامه ای متفاوت با سایر آثار این دسته است. نیچه در این اثر، مرسومات ژانر خودزندگی نامه را عامدانه دگرگون می کند و با مواضع فلسفی خود، محدودیت ها درمی نوردد. او در کتاب این است انسان، قهرمان/نابغه ای را خلق می کند که زندگی اش، شرحی است درباره ی تلاش هایی مداوم برای غلبه بر خویشتن. این کتاب که تنها چند هفته قبل از رو به وخامت گذاشتن سلامت روانی نیچه به رشته ی تحریر درآمد، آخرین صحبت های او با دشمنان پرتعدادش، از جمله ریچارد واگنر، ملی گرایی آلمانی، «انسان های مدرن» به مفهوم کلی، و مهمتر از سایرین، مسیحیت، را در خود جای داده است.