کتاب نیم‌خورده درندگان

روزگار درد را تمامی نیست. مگر نه اینکه انسان در رنج و ضعف آفریده شده است؟ مگر نه اینکه به حکم قرعه، «بار امانت» به شانه ی نحیف دارد؟ از درد نگفتن، خود درد است. زیست هنرمند، اثرش را می سازد و او را به گواه می گیرد. ناخودآگاهش، اثر را به ادراک حس تبدیل می کند. اثر بدون ناخودآگاه و بدون احساس، ضمیر خفته و خیال خام دارد. بی درد است.