شهریار مندنی پور متولد 1335 در شهر شیراز است و یکی از مهم تورین نویسندگان نسل سوم به شمار می رود. این کتاب شامل 9 داستان کوتاه مستقل با نام های «شرق بنفشه»، «شام سرو و آتش»، «آیلار»، «سالومه»، «ناربانو»، «مهمان»، «کهن دژ»، «هزار و یک شب» و «باز رو به رود» تشکیل شده است که هر داستان در مکانی متفاوت اتفاق می افتد. این کتاب را می توان گفت که یکی از آثار برتر مندنی پور است. یکی از ویژگی های نثر مندنی پور ابهام و رمزنگاری است و با این ترفند ذهن خواننده را هم به چالش می کشد. ویژگی دیگر آثار مندنی پور استفاده از انواع تلمیحات تاریخی، ادبی و... است و همچنین زبان شاعرانه ای که برای شخصیت هایش به کار می برد. شخصیت های داستان های مندنی پور اکثرا نا امید و تنها هستند به همین دلیل سعی می کنند با پناه بردن به عشق، خودشان را نجات دهند اما گاها می بینیم که راه نجاتی در کار نیست بلکه صرفا به نوعی راه فرار است. یکی از نکاتی که باعث شده این کتاب مورد توجه قرار گیرد این است که در داستان ها هر کدام از شخصیت ها زبان مخصوص به خودشان را دارند و این زبان متناسب با سن، شخصیت، جایگاه اجتماعی آن ها و نقش آن ها در داستان تغییر می کند. عشق هایی که در این کتاب خواننده با آن ها رو به رو می شود همگی دارای خصوصیات شرقی هستند که عاشق در آخر، کارش به جنون می رسد و برای رسیدن به معشوق خودکشی می کند.