راوی خاطرات یک پیر خرفت، هنرمندی نابغه با استعدادهایی در زمینه‌های گوناگون که در قرن بیستم در بین هنرمندان بزرگ زیست و در روند ابداع کوبیسم، تعادل نقطه‌ای و لغزش‌گرایی ایفای نقش کرد. هنگامی که سرگرم تولید نقاشی‌های دوشیزگان آوینیون و گرنیکا نبود، به برتون ایده‌ی بیانیه‌ی سورئالیسم را می‌داد و یا مخفیانه داستان ا را می‌نوشت. بدون او نه می‌لیس، نه پیکاسو، نه کوکتو و نه تروتسکی سرنوشتی را که داشتند پیدا نمی‌کردند. با به اوج رساندن پارودی، این کتاب پایانی‌ است بر یک سبک غیرقابل تحمل: خاطره‌نویسی با چاشنی لاف‌زدن فراوان! این کتاب اثری است برای سالم نگه داشتن جامعه‌!