جلد اول از مجموعه‌ی "خاطرات پسربچه ی شصت ساله" به قلم "حمید جبلی" ما را به دنیای کودکی‌اش که دوره‌ای است از تولد تا پیش‌دبستانی، خواهد برد. با وجود اینکه جبلی به ندرت نشست خبری برگزار می‌کند و خیلی کم در مصاحبه‌ای ظاهر می‌شود، اما این بار مستقیم و رو در رو با مخاطب می‌نشیند و "خاطرات پسربچه ی شصت ساله" را با او به اشتراک می‌گذارد. "خاطرات پسربچه ی شصت ساله" علاوه بر جنبه‌ی نوستالژیکش، تصویری واقع گرایانه از مسائل و دغدغه های یک پسربچه را ترسیم می کند و به همین دلیل است که مصیبت‌های او برای بزرگسالان کنونی، بامزه و مفرح جلوه کرده و خنده‌دار بودنش قابل درک می‌باشد. مخاطب همچون بزرگسالان داخل قصه، به مشکلات کودکانه‌ی او نگاه می‌کند و لبخندی از روی سادگی و عاطفه بر لبانش می‌نشیند. گاهی اوقات این خنده به بغض تبدیل می‌شود و مخاطب خود را همپای کودکی می‌بیند که هنوز به مدرسه نرفته و "حمید جبلی" اینقدر این روایت را ملموس ارائه می‌کند که گویی هرگز بزرگ نشده و همان پسربچه باقی مانده است. "خاطرات پسربچه ی شصت ساله" نوشتاری از "حمید جبلی" را در بردارد که طبق گفته‎ی خودش در محدوده دانش و تجربه خودش آن را به رشته‌ی تحریر درآورده است. او هرگز پا را از این فراتر نمی‌گذارد و با وارد کردن کاراکتری از خارج، داستانش را مصنوعی نمی‌کند. چون معتقد وقتی آنها را نمی‌شناسد، باورپذیر به نظر نمی‌رسند. در خاطرات او، شخصیت ها نه کاملا سیاه هستند و نه کاملا سفید. با این حال، همه آنها اصیل و باورکردنی هستند و با ویژگی‌های مثبت و منفی خود، به دل خواننده‌ی جلد اول از کتاب "خاطرات پسربچه ی شصت ساله" می‌نشینند.